- chlorowanie
- n хлорирование
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
chlorowanie — n I rzecz. od chlorować … Słownik języka polskiego
chloral — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, aldehyd otrzymywany przez chlorowanie alkoholu etylowego; bezbarwna oleista ciecz o ostrym zapachu, używana m.in. do syntezy azotoksu» ∆ Wodzian chloralu «trwałe, krystaliczne połączenie chloralu z jedną… … Słownik języka polskiego
chloroaceton — m IV, D. u, Ms. chloroacetonnie, blm chem. «silnie trująca ciecz o przykrym zapachu, otrzymywana przez chlorowanie acetonu, stosowana do syntezy organicznej, w medycynie, przemyśle perfumeryjnym i w fotografii barwnej» … Słownik języka polskiego
chlorobenzen — m IV, D. u, Ms. chlorobenzennie, blm chem. «bezbarwna, palna ciecz, otrzymywana przez chlorowanie benzenu, używana m.in. do produkcji fenolu, aniliny oraz jako rozpuszczalnik» … Słownik języka polskiego